حسگر شعله از طریق نوک الکترود با شعلهه مستقیم در ارتباط است. برخورد شوله با حسگرشعله باعث عبور جریان بسیار ضعیفی مابین مشعل و الکترود می شود.
حسگر یا سنسور یکی از اجزای مهم در سیستم های احتراق به خصوص در پکیج های دیواری است.
معمولا به صورت یک سنسور نوری یا الکترونیکی طراحی میشه که میونه وجود شعله را تشخیص بده.
حسگر در حالت های مختلفی عمل میکنه:
1.حسگر نوری:
با استفاده از نور تولید شده توسط شعله وجود ان را شناسایی میکنه.
2.حسگر یونیزاسیون:
در این نوع سنسور ها جریان الکتریکی به وسیله یون های موجود در شعله عبور میکند.
کاربرد های ان:
.چکبج های دیواری و سیستم های گرمایشی
.بخاری ها و شومینه ها
.اسیاب ها و کوره ها
مزایا و معایب:
مزایا:
.افزایش ایمنی
.کاهش خطرات
.عملکرد خودکار
معایب:
نیاز به نگهداری
.حساسیت به شرایط محیطی
. هزینه
مشکلات رایج:
.خاموش شدن شعله به طور خودکار
.عدم تشخیص شعله
.اعلان خطا
نکات نگهداری و رفع مشکلات:
.تمیز کردن سنسور ها
.بررسی اتصالات برقی :
بررسی کنید که اتصالات برقی به درستی برقرار باشه
.تعویض در صورت خرابی:
اگر سنسور به طور مداوم خطا نشان دهد و قابل تعمیر نباشد باید ان را تعویض کرد.
